- қапау
- сын. жерг. Қапырық, тымырсық. Жаздың қ а п а у ыстығында Айдарлы байдың жал-құйрығы төгілген өңшең жирен жылқылары суға белуарынан малынып, шыбындап тұрар еді (Ә.Нәбиев, Бейтаныс., 11).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
